Nakon uspostave dvojne Austro-Ugarske monarhije i ubrzanog pravnog uređenja države javila se potreba za formiranjem snažnog političkog centra u Mađarskoj, buduće prijestolnice.
Spajanje tri distrikta pod jednu administraciju, prvo je bila propisala mađarska revolucionarna vlada 1849. godine, ali je odluka poništena, nakon reuspostavljanja habzburške vlasti. Odluku je konačno sprovela autonomna mađarska kraljevska vlada, uspostavljena po austro-ugarskoj nagodbi, na današnji dan 20. novembra 1873. godine.
Budimpešta sa obje strane Dunava nastala je tako spajanjem Budima i Obude na desnoj obali, sa Peštom na istočnoj, lijevoj obali Dunava. Najveći protivnici ujedinjenja bili su upravo predstavnici predloženih gradova, koji su raznim upravnim i financijsko-pravnim argumentima priječili stvaranje jakog političkog središta ugarske države. Ubrzo nakon ujedinjenja, Budimpešta je počela progresivan razvoj i postala privredno i trgovačko središte cijele Ugarske.
Devedesetih godina devetnaestog stoljeća pojačanim naporom potaknuta je građevinska aktivnost, a u obnovi grada počelo se s izgradnjom sistema ulica prema pariškom uzoru. Posebnom atrakcijom smatralo se otvorenje podzemne željeznice, koja je ujedno bila prva na evropskom kontinentu i prva električna željeznica uopšte. Tridesetih godina dvadesetog stoljeća grad se počeo oporavljati od posljedica Prvog svjetskog rata, ali na pomolu su bila još teža vremena. Drugi svjetski rat prouzročio je veliku štetu gradu koji se još nije prilagodio novonastalom položaju na političkoj karti svijeta.
Oko 30 hiljada zgrada je uništeno tokom Drugog svjetskog rata i poslije, 1956. u sovjetskoj vojnoj intervenciji u Mađarskoj. Nakon teških vremena, nove investicije oživjele su grad.
Budimpešta je danas srednjoevropska metropola i glavni politički, industrijski, trgovački i saobraćajni centar Mađarske sa preko 1,7 miliona stanovnika.
Sa svojim prekrasnim mostovima, širokim avenijama i bogatim kulturno-historijskim naslijeđem, Budimpešta je jedna od glavnih turističkih destinacija u svijetu, te s pravom nosi nadimak – Pariz istočne Europe.