Grof Rajevski Nikolaj Nikolajevič bio je ruski pukovnik i dobrovoljac u srpsko-turskom ratu. Poginuo je u bici na Gornjem Adrovcu kod Aleksinca 1876. godine.
Igrani film ”Voda” Gorana Erčevića govori o ovom junaku. Uloga Rajevskog je pripala Dejanu Tončiću, a narator u ovom dokumentarno-igranom filmu je Milenko Pavlov. Grof Rajevski je bio inspiracija Tolstoju za lik Vronskog iz poznatog dela ”Ana Karenjina”. Film se snima na brojnim lokacijama: Đunis, Gornji Adrovac, Kotor, okolina Kruševca, a pojedine scene će se snimati i na Krimu kao i u Sankt Peterburgu u Rusiji.
Pored Dejana Tončića, glumca Narodnog pozorišta u Kruševcu, koji igra glavnu ulogu, odnosno grofa Rajevskog, u filmu će se pojaviti i još neki veoma poznati i popularni glumci poput Vojina Ćetkovića koji igra generala Černjajeva, Branislava Trifunovića koji igra doktora Đorđevića, a u filmu Voda videćemo i “staru gardu” poput Ivana Bekjareva i Ljiljane Stjepanović. Režiju za ovaj film radi Goran Laki Erčević koji je ujedno i producent, a direkori fotografije su Stefan i Dijana Erčević.
Premijera filma ‘’Voda’’ koji govori o životu i stradanju grofa Rajevskog, najavljena je za septembar ove godine, i to na dan stradanja odnosno pogibije grofa Rajevskog, a mesto premijere će biti Aleksinac.
Grof Rajevski
Nikolaj Nikolajevič Rajevski, rođen je u 5. novembra 1839. godine u gradu Kerču, tadašnjoj Ruskoj Imperiji, a današnjoj Ukrajini, poginuo je 20. avgusta 1876. kod Aleksinca, tačnije na Gornjem Adrovcu u bici koja se vodila na ovom mestu. U srpsko-turski rat se prijavio kao ruski pukovnik i srpski dobrovoljac, bio je pratilac misije Sveslovenskog saveta (za Balkan i Srbiju) kao veoma vešt i hrabar ratnik i veliki znalac vojne strategije.
Grof Rajevski je bio plemenitog porekla, njegov deda, general Nikolaj Rajevski je bio heroj Otadžbinskog rata 1812. godine kada je Rusiju napao Napoleon. Grof Rajevski, tj. unuk ovog generala, a glavni akter prikazan u našem filmu Voda, je posle studija otišao u službu gardijskog husarskog puka. Kada je imao 30 godina dobio je čin pukovnika, a zatim odlazi u Taškent gde su se vršile razne vojne operacije u kojima se istakao i bio čak i ranjavan. Bio je poslat i na specijalnu misiju na Balkan. Njegov prvi dolazak u Srbiju ga je toliko očarao da je stalno mislio na nju. Devet godina kasnije, došao je drugi put, kao srpski dobrovoljac u srpsko-turskom ratu, gde je zauvek ostao jer je poginuo.
Grof Rajevski, Nikolaj Nikolajevič, je poginuo u bici za Gornji Adrovac, a na mestu gde je poginuo sagrađena je mala ruska crkva. Plac za ovu crkvu otkupila je srpska kraljica Natalija Obrenović, a izgradnju crkve je platila grofica Marija, žena Mihaila Rajevskog, rođenog brata grofa Nikolaja Rajevskog.
Grof Rajevski je te 1876. godine prvobitno sahranjen u Đunisu, njegovi posmrtni ostaci su parobrodom preneti u Rusiju, ali, po njegovoj želji, srce mu je ostalo u Srbiji, gde i danas počiva. Grof Rajevski, je po predanju, posle ručka uz vino, a pre odlaska na položaj, svojim kolegama rekao: “Ako poginem, srce mi ostavite u Srbiji.” Tako je i bilo. Kada je poginuo, prvobitno je sahranjen u Srbiji, zatim je na zahtev njegove majke telo prebačeno u Rusiju ali se njegova poslednja želja ispunila pa je tako srce grofa Rajevskog sahranjeno u porti manastira Sveti Roman kod mesta Đunisa.
Grof Rajevski kao grof Vronski
Izuzetna ličnost grofa Rajevskog podstakla je ruskog romanopisca Lava Tolstoja da baš jednog svog lika izgradi po njemu. To je bio grof Vronski iz romana Ana Karenjina. Grof Vronski nakon nesrećne ljubavi odlazi upravo u Srbiju i upravo kao dobrovoljac u srpsko-turski rat.