Bijela knjiga otkriva perfidnu propagandu američke vojske protiv Kine i Rusije

Američki State department je prošle godine predstavio višedecenijski plan borbe protiv Kine u zemlji i inostranstvu sličan američkom pristupu Sovjetskom Savezu na početku hladnog rata. Drugi deklasifikovani dokumenti pokazali su da, iako to javno negiraju, američki zvaničnici to vide kao još jednu borbu između kapitalizma i socijalizma.

U konkurenciji velikih sila sa Rusijom i Kinom, od američke vojske će se tražiti da ima veći udio nego u prošlim sukobima. Prema novoj bijeloj knjizi, služba će imati „kritičnu“ ulogu u njegovanju podrške svojih regionalnih partnera i njihove zavisnosti od SAD i držanje istih dalje od kineskog ili ruskog uticaja.

Novi dokument, koji su pregledale Defense News, u suštini otkriva „takmičarski“ dio „konkurencije velikih sila“ priznajući da se ono odvija u mnogim sferama izvan one oružanih vojnih sukoba, uključujući ugledna područja „meke moći“, kao što su pomoć u katastrofama i ekonomska razmjena. Termin „konkurencija velikih sila“ prvi put je primjenjen na sadašnju geopolitičku situaciju SAD u odnosu na Rusiju i Kinu u Strategiji nacionalne bezbjednosti Bijele kuće 2017. godine, izražavajući bojazan da bi uspon Kine mogao da potisne SAD i da će se Peking ponašati prema drugim zemljama kao što se ponaša Washington.

List, čiji je autor načelnik Generalštaba vojske, general James McConville, ovo prošireno takmičenje naziva „beskonačnom igrom“, podsjećajući na eufemizam „Great Game“ koji su evropska carstva koristila u 19. i početkom 20. vijeka za svoje genocidne kolonijalne ratove koji su zahvatili svijet kad se jedno carstvo pozicioniralo kao superiorno nad ostalima.

Prema Defence News, bijela knjiga dio je većeg pomaka prema ratnom konceptu „operacija s više domena“, koji se dijeli na faze konkurencije, krize i sukoba. Ovo je, u osnovi, prekrajanje uloga američke vojske u globalno koordiniranim naporima između drugih domena, koji uključuju pomorske snage, vazduhoplovstvo, sajber-snage i najnoviji dodatak Pentagona, svemirsku silu.

Druga bijela knjiga objavljena prošle nedjelje o toj transformaciji, koja bi trebalo da započne sljedeće godine, objašnjava zašto se vojska na ovaj višestruki način približava onome što je danas široko prihvaćeno kao višedecenijska borba protiv Kine i Rusije.

„Do 2040. godine Kina i Rusija će naoružati sve instrumente nacionalne moći da potkopaju kolektivnu volju Sjedinjenih Država, saveznika i partnera, istovremeno razvijajući sopstvena bezbjednosna partnerstva“, kaže se u bijeloj knjizi. „Ovo će dovesti do nestrukturiranog međunarodnog okruženja u kojem je linija između sukoba i mira nejasna. Kako Kina i Rusija nastavljaju da modernizuju svoje vojske, zajedničkim snagama će biti sve teže da odvrate njihove nezakonite i agresivne akcije“.

Drugim riječima, SAD moraju da prikupe sve raspoložive alate koje imaju da odvuku druge nacije od Rusije i Kine, bilo udicom ili prevarom, šargarepom ili štapom.

„Narativno takmičenje“

Prema novoj bijeloj knjizi, vojska može igrati glavnu ulogu u njegovanju uvjeravanja drugih zemalja da je dobro biti na strani SAD umjesto na strani  Rusije ili Kine, bilo da je to zbog sposobnosti Washingtona da odgovori na potrebe te zemlje za odbranom ili pomoći u katastrofi brže i efikasnije, ili jednostavno zato što su se njihove vojne snage toliko ispreplele sa američkim u smislu operacija.

„Reputacija snage i pouzdanosti je značajna konkurentska korist koja može dovesti do toga da protivnici traže manje ambiciozne ciljeve ili, u nekim slučajevima, da odluče da se uopšte ne takmiče i umjesto toga traže saradnju“, kaže se u dokumentu. „Vojska doprinosi narativnoj konkurenciji tako što je smrtonosna, kompetentna, vjerodostojna sila i kao takva je prepoznata od strane ključne publike među saveznicima i partnerima, kao i protivnicima.“

Navedeni primjer je „diplomatija ratnih brodova“ brodova američke mornarice koje pozivaju u luke širom svijeta, ali list se takođe zalaže za zadržavanje vojnih baza „naprednog prisustva“ širom svijeta, tako da SAD mogu prve odgovoriti na lokalne katastrofe uz „korisnu pomoć“ prije nego što pomoć stigne izdaleka. I, naravno, to omogućava i brz odgovor vojnih snaga.

Na kraju, rad napominje značaj velikih multinacionalnih vježbi za izgradnju i održavanje veza. To uključuje razmjenu oficira, razmjenu obavještajnih podataka i logističku podršku, između ostalih pogodnosti, za koje tvrde da mogu pomoći da se američki partner odvrati od Kine ili Rusije. Opet, ovi slučajevi su češći u mornarici i vazduhoplovstvu, ali bijela knjiga pokazuje vodeću ulogu i za vojsku.