Ljudi koji su ubili Boga

Za hrišćane, Jevreji predstvaljaju narod koji je optužio, mučio, a potom i ubio hrišćanskog Boga. Ovaj događaj se odigrao u periodu kada su Jevreji bili pokoreni od strane Rimskog carstva koje je počelo da beleži ogromno teritorijalno proširenje.

Ubistvo hrišćanskog Boga predstavlja najveću prekretnicu u istoriji čoveka, jer će se od toga momenta razviti hrišćanska vera koja je svoje korene pustila upravo na zemlji gde su Jevreji bili većina i početi svoju ekspanziju u pokrštavanju Evrope. Evropa će poneti titulu „hrišćanska Evropa“, a svet će početi da beleži vreme upravo od rođenja hrišćanskog Boga, koga su Jevreji osudili i ubili.

Jevreji su jedni od najstarijih poznatih naroda koji je hodao našom planetom. Njihovu istoriju beleži hrišćanska Biblija koja nas upućuje u istoriju „izabranog naroda Božijeg” kako ih je Bog nazivao. Međutim, Jevreje su tokom njihove duge istorije, nesreće stalno napadale. Bili su robovi u Egiptu, zarobljenici u Vavilonu, okolni narodi su ih napadali, rušili im najveće svetilište, Jerusalimski hram, tako da se kod Jevreja razvila posebna ideja o čoveku koji će ih spasiti od zemaljskih careva i vladara koji su ih neprestano ugnjetavali. Ovakva ideja se razvila upravo dok su oni bili u ropstvu, čekali su da se pojavi politički vođa koji je trebao da ih oslobodi i povede u nove i slavne pobede. Spasilačka misao se prenosila sa generacije na generacije i ta misao je ostala da živi sve do današnjeg vremena. Zanimljiva je činjenica da Jeveriji i dan danas čekaju svog spasioca, odbacujući Hrista kao lažnog učitelja, koji je bio revolucionar.

Narod koji se sam prokleo

Po hrišćanskom učenju Hristos se rađa kao potpuni Bog i potpuni čovek od Duha Svetog i Marije Djeve. Činio je čuda i vaskrsavao je mrtve. Jevreji su ga odbacili zbog činjenica da je on revolucionar i da radi sve suprotno od jevrejskih zakona, s obzirom da je Hristos bio rođen u jevrejskoj tradiciji.

On nije ispunio očekivanja Jevreja koji su želeli ratobornog vođu koji će im dati oslobođenje, a ne vođu koji prpoveda ljubav i uči da moraju da se pokoravaju vlastima. Ogorčeni zbog njegovog novog učenja kao i same činjenice da je rušio njihov zakon, Jevreji ga optužuju rimskoj vlasti, i posle nemirnih suđenja, osuđen je na smrt. Hristos je stradao na Golgoti, a posle trećeg dana, po učenju hrišćana, i vaskrsao, uzneo se na nebesa uz obećanje da će ponovo doći kako bi sudio živima i mrtvima. Nakon ovog stradanja Hristovi učenici šire novu veru koja se razvila na jevrejskim zemljama upravo iz judaizma. Jevreji će kroz čitavu istoriju nositi epitet naroda koji je ubio hrišćanskog Boga, i ne samo epitet, već i prokletstvo kojim su proklinjali sebe prilikom suđenja Hristu: „Krv njegova na nas, i na decu našu.”